Bleach hakkında çok fazla şey söylenebilir ve bir kısmını söyledim de. Aşağıdaki yazı daha önce çıkmış iki yazımın, yani sırasıyla, Bleach’in Gerçek Düzeni ve Yhwach’ın “Gerçek” Dünyası ve Bleach’in Gerçek Kötüsü: Soul Society yazılarının bir devamı ve sonuncusu niteliğinde olacak. Bu yazıyla beraber Bleach’in ana hatları hakkında söyleyeceğim her şeyi bitiriyorum.
Son yazımı Bleach dünyasının bir distopya olduğu beyanıyla kapamıştım. Peki, Tite Kubo bu seriyi yazmakla neden uğraştı? Soul Society’nin yaptığı kötülükler ve içinde bulunduğu evrenin acımasız yapısı ortada. O zaman Ichigo neden çabaladı? Bunun ötesinde, biz neden çabalıyoruz? Distopyalar öylesine yazılan şeyler değildir. Göstermeyi amaçladıkları ve gösterdikleri bir şey vardır. Yazar bunu kastetmiş olsun veya olmasın.
Lafı daha fazla uzatmanın gereği yok, başlayalım. Her zamanki gibi, müziği tekrara almak isteyebilirsiniz.
[Bu yazı, yazarın kendi sitesinde de yayımlanmıştır.]
そう、 我々に運命などない
sou, ware-ware ni unmei nado nai
Doğrudur, ‘kader’ diye bir şeye sahip değiliz.
無知と恐怖にのまれ
muchi to kyoufu ni nomare
Sadece onlar ki cehalet ve korkuyla içenler
足を踏み外したものたちだけが
ashi o fumihazushita mono-tachi dake ga
ve kendi ayaklarına basanlar
運命と呼ばれる濁流の中へと
unmei to yobareru dakuryuu no naka he to
düşer ve kaybolurlar çamurlu nehirde
堕ちてゆくのだ
ochite yuku no da
‘kader’ diye bilinen.
SİSTEMLER ve YALANLARI
Bu soruları cevaplamak için, sistemlerin nasıl kurulduğunu anlamak gerekiyor. Rotamızı 19. yüzyıla doğrultunca, dünyayı ve özellikle Avrupa kıtasını bir devrim furyasının sardığını görüyoruz. Bu kıtada doğacak olan yeni sistem, kapitalist liberalizm, daha sonra dünyaya hakim oluyor. Klasik bir şekilde anlatıldığı kadarıyla, soylulara karşı halk isyan ediyor ve kendi egemenliğini kuruyor. Peki gerçekten öyle mi?
Daha yakından bakınca, soylulara karşı isyan eden tarafın orta sınıf ve alt sınıftan oluştuğunu görüyoruz. Orta sınıftaki tüccarlar ve diğer mal sahipleri önemli bir tabaka teşkil ediyor. Bu devrimler sırasında bir işbirliği gerçekleşse de, düşman oldukları tabaka devrilir devrilmez, orta sınıf kendi diktatörlüğünü kuruyor. Tüccarlar ve mal sahipleri, birlikte hareket ettikleri ve daha farklı, daha özgür şeyler isteyen kesimleri öldürüyor veya başka şekilde bastırıyorlar. Bu, özellikle Fransa ve İngiltere’de belirgin. Bu iki ülke, dünyanın geri kalanına uzun bir süre önderlik ediyor. Fikirlerini ve sistemlerini ihraç ediyorlar. Hatta İngiltere, tarihteki gelmiş geçmiş en büyük imparatorluğu kuruyor. Bizim ülkemiz de dahil, dünyadaki hemen her ülkenin sahip olduğu veya olmaya çalıştığı liberal kapitalist sistemin kökeni buradan geliyor.
Özellikle 20. yüzyılda dünyada oldukça yayılmış olan diğer bir sistem, otoriteryen tip sosyalizmdir. Onun kökeninde de, yani 1917’deki Bolşevik Devrimi’nde, aynı davranışı görüyoruz. Menşevikler, sosyalist anarşistler vb. ile beraber hareket ediyor ve Çarlık Rusyası’na karşı bir isyan gerçekleştiriyorlar. Böylelikle onu devirmede başarılı oluyorlar. Ancak bu gerçekleşir gerçekleşmez, Bolşevikler içindeki küçük ama güçlü bir grup, diğer kesimleri öldürüyor ve bastırıyor. Ardından “halk” adına bu devrimi gerçekleştirdiklerini ilan ediyor, tarihi bu şekilde yazıyorlar. Bu esnada Bolşeviklerden oluşan bu kitle bürokratlar haline geliyor ve yeni ayrıcalıklı kesimi oluşturuyorlar.
Tarihin kaçınılmaz bir örüntüsü, pek çok grubun bir araya gelerek bir yönetime karşı isyan etmeleri fakat hemen ardından, küçük bir grubun otoriteyi ele alarak, diğer bütün grupları katletmesidir. Daha sonra kendi sistemlerini kurar, kendi tarihlerini anlatır, ne kadar haklı ve doğru oldukları hakkında methiyeler dizerler. Küçük bir kesimin işine yarayan ve onları zenginleştiren otoriteryen bir güç ihtirası onları ele geçirir. Daha doğrusu, bu ihtiras her zaman içlerindedir.
Bleach’e baktığımızda, benzer bir durumla karşılaşıyoruz. Tek dünya düzenindeyken bir grup kişi bir araya gelmiş ve bir tiranı, yani Ruh Hükümdarı diye anılacak olan varlığı deviriyorlar. Hemen sonrasında, yeni düzen içinde kendilerini bu düzenin en ayrıcalıklı kısmına oturtuyorlar ve tarihi yeniden yazıyorlar. Öyle başarılı oluyorlar ki, Ruh Hükümdarı’nın bir Quincy olduğu bile hemen hiç kimse tarafından bilinmiyor. Onlar bir eli yağda bir eli balda keyif çatarken, insanların büyük bir kısmı Soul Society’de sefalet içinde yaşıyor. Bundan bir derece kaçabilen tek bir kesim oluyor: Shinigamiler. Ne tesadüftür ki, Shinigamiler aynı zamanda bu düzenin sürdürülmesinden sorumlu, onu koruyan grubun ta kendisi. Soylu Aileler’in buyruğunu ve onların kurduğu yasaları koruyorlar ve bunun karşılığında ayrıcalıkları oluyor.
Bir benzerlik farkettiniz, değil mi?
- Kapitalist liberal devrimler sonrası kendilerini en ayrıcalıklı kesime getiren orta sınıf, yani burjuva.
- Çarlık rejimine karşı isyan sonrası kendilerini en ayrıcalıklı kesime getiren Bolşevikler, başka bir deyişle Lenin ve çevresi.
- Quincy Hükümdarı’nı ve tek dünya düzenini yıktıktan sonra kendilerini yeni sistemin en ayrıcalıklı yerine oturtan Soylu Aileler.
Aizen’in neden bu tarz bir düzene karşı isyan ettiğini anlamak zor değil. Temel olarak iki sebebi var: yalan ve tahakküm (tahakküm, zorla ve baskı aracılığıyla gerçekleştirilen hükmetmedir). Aizen, kendisini böyle bir düzende bir ezilen olarak görmeye tahammül edemiyor. Bütün düzenin varlığı ve amacı hakkında yalan söylenmesini sindiremiyor. Haksız mı? İnsan böyle bir düzende neden yaşamak ister ki? Öte yandan, bizim durumumuz çok mu farklı? İçinde yaşadığımız liberal kapitalizmin kuruluşu bizden saklanmış, başka yollar aramanın önüne geçilmiş, hatta onları hayal etmemiz bile pratikte yasaklanmış. Yalanlarla o kadar çok bombalanmışız ki, dünyanın sonunu bile hayal edebiliyoruz ama içinde yaşadığımız sistemin sonunu hayal edemiyoruz. Öte yandan, biz günlük hayatın keşmekeşinde yol almaya çalışırken, bir grup ayrıcalıklı insan bu sistemin getirdiği her şeyin keyfini çıkarıyor. Soylu Aileler’den ne farkları var? Rukongai’da yaşayan bir ruhtan ne farkımız var?
Belki tek bir farkımız var, o da, Ichigo’muz olmaması. Sistemi içten değiştirecek aşırı güçlü bir seçilmiş kişi, bir kurtarıcı yok. Olmayacak da. Kendimizden başka kimseye sahip değiliz.
HEART
Yukarıda bahsedilen kısım, işin bir tarafı. Ancak hikayede işlenenler sadece sistemsel bir eleştiriyle sınırlı değil. Hayatın diğer bir gerçeği, onun sonsuz bir mücadele olmasıdır. İnsanlık bu kavgadan, bu çatışmadan asla kurtulamaz. İlk nefesimizi aldığımız andan, son nefesimizi verdiğimiz ana kadar bunun içindeyiz. Acı çekeceğiz, sıkıntılarla karşılaşacağız, belki hayatımızın büyük bir kısmında mutlu bile olmayacağız ve öleceğiz. Ancak buna rağmen neden devam ediyoruz? Neden Yhwach gibi bir wahre Welt, sahte bir “gerçek dünya” içinde kaybolmuyoruz? Cevap şu ki, çoğumuz kayboluyoruz. Hangi alemde olduğu fark etmeksizin, çoğu insanın kafasında bir “vaat edilmiş topraklar” var. Geri kalanımız içinse, hatta belki bu kişiler için bile, Ichigo’da vücut bulmuş bir cevap var.
Wille zum Leben
Yukarıdaki terim, filozof Arthur Schopenhauer’un dünya görüşünde önemli bir yere sahiptir. Kelime anlamıyla “yaşama istenci” demek. Schopenhauer, Bleach’in yazarı Tite Kubo üstünde çok fazla etki bırakmış olan filozof Nietzsche’nin akıl hocasıdır. İkisi hayatlarında hiç tanışmamış olsa da, Nietzsche onun yazılarında kendisinden çok fazla şey bulmuş ve ustası olarak bellemiştir.
Schopenhauer’a göre, insan hayatının temelindeki güdü yaşama istencidir. İnsanlar ne olursa olsun yaşamak isterler. Nietzsche’ye baktığımızdaysa, o bunu güç istenci (Wille zur Macht) olarak görmektedir. İnsanların hayatındaki temel güdü daha fazla güçlenmektedir. Nietzsche’nin cevabını Aizen’de görüyoruz. Kendisinin üstünde hiçbir hükümdar kabul etmiyor fakat aynı zamanda kendisi dışındaki canlıları da pek önemsemiyor. Gerçekleştirmek istediği şey, adaletsiz bir düzeni yok etmek değil. Bu düzenin başına gelmek ve tahakküm altında kalan olmak yerine, baskıyı gerçekleştiren kişi olmak.
Ichigo’ya baktığımızdaysa işler daha karışık. Serinin yazarı Tite Kubo, seriyi yazmasındaki bir ilham kaynağının kendi ölüm korkusuyla yüzleşmek olduğunu belirtmişti. Bu açıdan bakıldığında, Ichigo’nun, ölüme rağmen mücadeleyi, insan cesaretini temsil ettiğini görüyoruz. Hatta serinin son bölümünde gösterilen, Ichigo’nun oğlu olan olan Kazui’nin (勇) adının anlamı Cesur demek. Aizen’in yaptığı konuşmayla bir arada ele alınca, serinin bu yanı iyice belirgin hale geliyor.
Ichigo, hayattaki kötülükleri reddetmiyor. Fullbringer Ark’ta öğreniyoruz ki, Soul Society’nin kendisine ihanetini, yani ona verilen “onur verici” armanın bir takip cihazı olduğunu, kendi kendine fark etmiş fakat sesini çıkarmamış. Bunun sorunlu bir yanı var çünkü haksız olduğunda bile “onlar daha iyisini bilir” diyerek otoriteye bir boyun eğme var. Zaten öğreniyoruz ki, Soul Society’nin bunu yapmak için hiçbir iyi sebebi yokmuş. Hatta Ginjo’ya aynı güvensizliği göstermeleri ve arkadaşlarını öldürmeleri, Ginjo’yu içinde bulunduğu intikam yoluna itmiş. Kısacası, Ginjo, tamamen Soul Society’nin eseri ve Ichigo’nun tutumu bu konudaki tutumu yanlış. Bleach’e karşı yaklaşımım, ona bu kadar zaman harcamam ve verdiğim değer düşünülürse, bu yorumum garip kaçabilir. Ancak bir şeyi sevmek, onu sorgusuz sualsiz kabul etmek değildir.
Öte yandan, Ichigo’nun durdurulamaz bir yaşam istenci var. Yarı ölü, yarı yaşayan bir canlı olarak bu kadar çok yaşamla dolup taşması oldukça şiirsel bir şey. Shinigami, Quincy, Fullbringer, Hollow… Ichigo var olan bütün büyük grupların hepsinin karışımından oluşuyor.
Bütün bunlar göz önüne alınınca, Bleach’in teması daha belirgin hale geliyor. Berbat bir evrende yaşıyor olabiliriz, hatta belki bu bir distopya olarak bile değerlendirilebilir. Ancak içimizdeki yaşama istenci, Wille zum Leben, bizi daima ileri itiyor.
Onu benimsediğimiz ve kendi sesimizi sahiplenme cesaretini gösterdiğimiz an, hayatımız bir anlama sahip olur. Zanpakutolar zaten bu değilse nedirler? Onlar, her shinigaminin kendi kişiliğinin temsili olan bir nevi bir ses ve onları kullanarak savaşıyorlar. Bu, Hollowlar için bile böyle. Hatta Hollowlarda daha bile belirgin olduğu söylenebilir. Hollowlar, kaybettikleri kalpleri (göğüslerindeki boşluk) sebebiyle diğer ruhları avlayan ve onları yiyen canlılar. Kendi içlerindeki boşluğu bir şekilde doldurmaya çalışıyorlar fakat bunu, başkalarına zarar vererek ve onların yaşam enerjilerini tüketerek yapmaları bir işe yaramıyor. Hatta, bir ruhun kişiliğini kaybederek iyice hollowlaşması, yakınlarına saldırmasıyla başlıyor.
HOLLOWLAR
Bu konuda ilginç bir durum var, bunu anlamak için öncelikle Menos grubu Hollowları açıklamak gerekiyor. Menos seviyesindeki Hollowlar üç tipten oluşuyor. En altta, bir bilinç ve kişilik sahibi olmayan Gillian tipi var. Bir çok Hollow’un bir araya gelmesinden oluşuyor. Daha sonra bir derece kişilik ve bilinç sahibi Adjuchas var. Bir araya gelmiş pek çok Hollow içinden, bir tanesinin baskın gelmesi sonucu oluşuyor. En sondaysa Vasto Lorde var. Bir Adjuchas’ın nasıl Vasto Lorde olduğunu kimse bilmiyor. Bu konuda kesin olarak bildiğimiz tek şey, Grimmjow’un aktardığı kadarıyla, diğer Hollowları tüketerek gerçekleşmediğidir.
Adjuchas tipi bir Hollow, ilgi çekici bir şekilde, Benliğini korumak için sürekli olarak diğer Hollowları tüketmek zorundadır. Yoksa bünyesindeki diğer Hollowlar onu absorbe ediyor ve Gillian formuna geri dönüyor. Yani, Adjuchaslar sırf bir Ben olarak varlıklarını sürdürebilmek için, sürekli olarak başka varlıklara zarar vermek, onları yemek zorundalar. Yok etme yoluyla varlıklarındaki boşluktan bir derece olsa da kurtulabiliyorlar fakat edindikleri azıcık şeyi bile korumak için sürekli olarak etraflarını tüketmeleri gerekiyor.
Bu noktada, hikayenin bize sunduğu bazı elementler var. Shinigamiler kendi ruhlarının bir uzantasını, bir nevi kendi kalplerini kullanarak savaşıyorlar. Bir benzerini yeterince gelişmiş Hollowlar yapıyor. Ancak Hollowların bu aşamaya gelmesi çok acılı ve şiddetli bir şekilde gerçekleşiyor. Şiddetle elde ettiklerinin, şiddetle üstüne titremeleri gerekiyor. Yoksa etraflarındaki aynı derecede aç ruhlar onların Benliğini yok ediyor. Bu gerilim dolu varoluşu aşmalarının tek yoluysa, ne olduğunu tam olarak bilmesek de, diğer ruhları tüketmek dışında bir şey yapmak. Bunu yaptıkları an, Benlik denilen şeye sahip oluyorlar. Vasto Lorde formuna ulaşıyorlar.
MÜCADELE
Hollowlar bu açıdan incelendiğinde hem içinde yaşadıkları düzen hem de insan varoluşu hakkında pek çok şey söylüyorlar. Hollowların var olmasının sebebi, Soylu Ailelerin (kurucularının) oluşturduğu üç dünya düzenidir. Sistem yüzünden şiddet dışında bir şey göremiyorlar ve kendi varlıkları üzerinde belli bir derece hakimiyet kurmak için, bu şiddet döngüsünden çıkarak kendilerine bir yol açmaları gerekiyor. Öte yandan, Gillian haline bürünmeleri için pek çok normal seviyede, yani güçsüz Hollow’un bir araya gelmesi gerekiyor. Yani sadece mücadeleden ibaret değiller, bir yerde birlikte hareket etmeleri de gerekiyor. Bu sürünün içinden baskın bir kişilik ortaya çıktığındaysa, başta kalmasının tek yolu şiddet oluyor. Sistem tarafından bir kenara atılmış bu varlıklar, sırf bir Benlik elde etmek amacına bu karmaşanın içine girmek zorundalar. Bir yorum yapacak olursam, Hollowların bu mücadelesi, Ichigo’nu yaşadığı mücadelenin bir diğer yüzünü oluşturuyor (zaten Ichigo da kısmen Hollow denebilir). Ichigo şanslı birisi. Yapmak istediği şeyleri gerçekleştirmek için gereken güç en başından beri içindeydi. Öte yandan, bir Hollow’un bunu gerçekleştirmesi için yok etmesi gerekiyor. Ancak sadece bundan ibaret olmadıkları da bariz çünkü evrimlerini tamamlamaları için, bu şiddet döngüsünden bir şekilde kendilerini çekip çıkarmaları gerekiyor.
Bu kısımların hepsi beraber ele alındığında görüyoruz ki, kendi sesimize sahip olmak ve onu duyurmak için birden fazla yol var. Bunlardan kimisi pek hoş değil ve şiddet içeriyorlar. Bu şiddete sahip olmalarının suçlusu yine onları yaratan sistem oluyor. Ancak bu şekilde bile, tamamen yıkıcı olarak bu soruna bir çözüm bulamıyorlar. Elbette, Vasto Lorde olmak Hollow’luğun kökenindeki sorunu çözmüyor. Hollowlar, bu sistem var olduğu sürece, varlıklarını sürdürecekler. Lakin en azından bu şekilde bir Benlik yaratıyorlar. Hatta Hallibel’in durumunda etrafındaki kişileri koruyan, onları önemseyen kişiler haline bile gelebiliyorlar. Ayrıyetten unutmayın ki, Aizen savaşı sonrasında Hueco Mundo’nun lideri Hallibel olmuştur. Yani seri sonunda bir değişim gösteren tek yer Soul Society olmuyor. Hueco Mundo’da da -daha küçük çaplı olsa da- bir değişim var.
HOLLOWLAR ve İNSANLAR
Hollowların bu durumu gerçekten de yabancı mı? Bizim dünyamızda böyle insanlar hiç yok mu? Tam tersine, tonlarca var. İçinde yetiştikleri koşullar sebebiyle seslerini duyurabilmek, benliklerine ulabilmek için şiddetten başka bir şey göremeyenler her yerde. Bir derece haklı olabilir fakat sırf bu döngünün içinde devam ederek de, hiçbir şeye çare olamıyorlar. En başta da kendilerine yardımcı olamıyorlar. Onların yaşadıkları bu koşulları oluşturansa yine sistemin kendisi oluyor. Bir grup ayrıcalıklı insanın işin bütün kaymağını yediği ve geri kalanları tahakküm ve yalanlarla bastırdığı bir sistem, bu kurbanları yaratıyor. Hollowlar, Shinigamiler ve Quincyler birbiriyle savaşadursun, insan ruhları bu çatışma içinde kurban oladursun, Soylu Aileler keyif sürüyor.
Burada şunu tekrar sormak gerekiyor. Politikacılar ve zenginler keyif ve varlık içinde yaşarken, bizim gibi insanların hayat içinde sürünmesi çok mu farklı? Bir grup ayrıcalıklı insanın kurduğu ve yürüttüğü bu sistemde yaşadıklarımız gerçekten bu kurgu eserden ne kadar farklı?
BİR DİSTOPYA OLARAK DÜNYA
Bleach’in Gerçek Kötüsü: Soul Society isimli yazımda, bir sisteme verilebilecek dört cevaptan bahsetmiştim.
- Aizen’in verdiği, bencil ve kendisini hiyerarşinin en üstüne yerleştirmeyi amaçlayan cevap.
- Yhwach’ın verdiği, devrimci fakat araçları kötü olan cevap.
- Urahara’nın verdiği, sistemin varlığını kabul eden ve onu içten değiştirmeyi amaçlayan cevap.
- Ichibe’nin verdiği, sistemin en üstündeki ayrıcalıklı, onun bütün kötülüğünü bilen ve onaylayan cevap.
Bu cevapların hepsinin kendi içinde sorunları var ve elbette bu, hepsi eşittir demek değil. Örneğin, Ichibe’nin cevabı basbariz kötü. Ancak özellikle Yhwach’ın cevabı kurguda gördüğümüz bir motifin (trope) kurbanı olmuştur; o da, “devrim her zaman kötüdür” motifidir. Naruto’nun Başarısı ve Kaçınılmaz “Başarısızlığı” isimli yazımda bu motiften bahsetmiştim. Alıntılayacak olursam.
“Şöyle düşünün. Okuduğumuz, izlediğimiz, oynadığımız hikayelerde hemen her zaman, baş karakter var olan sistemi koruyan bir tiptir. Bu sistemi değiştirmek isteyen kişiyse bir kötüdür. Bazen bu kötü adama sempati ve empati duyabilir, ona hak verebiliriz. Ancak hemen hiçbir zaman kötü adam olmaktan öteye gidemez. Sonuçta statükoyu ve düzeni korumak doğru ve iyi olandır. En azından bizde böyle kodlanmıştır. Tükettiğimiz çoğu şey, bu sonuçla biter.
Bu yüzden, bu noktada Naruto’nun sonunun gerçekten bir “hata” olup olmadığını sorgulamak gerekiyor. Hayır, bir komplo teorisi vb. ima etmiyorum. Dediğim çok daha basit. İçinde bulunduğumuz koşullarda yazması daha makbul olan hikaye bu. Bir düzeni korumak illa kötü olmak zorunda da değil. Ancak tükettiğimiz hikayelerde bu önyargı çok yaygın. Bu hikayelerdeki başka bir özellik de, suçların sistemsel olarak ele alınmak yerine, bireylere indirgenmesi.”
Elbette, bu motifin çok yaygın olması tamamen boş olduğu anlamına gelmiyor. Bahsedildiği gibi, modern dönemlerde, bir sistemi değiştiren devrimlerin, ayrıcalıklı bir kesimin kendisini yüksek bir konuma oturtması gibi bir sorunu var. Hatta bu sadece modern dönemlerle bile sınırlı olmayabilir. Sekiz bin yıl öncesine gidildiğinde ilginç bir tabloyla karşılaşıyoruz. Genetik analizlerden anlıyoruz ki, bu dönemdeki erkek ve kadın üreme oranlarına bakıldığında, 1 erkek başına 17 kadının ürediği görülüyor. Bu sadece tek bir bölgede de değil, dünyanın her bir yanında gerçekleşiyor. Aşağıdaki grafikte bunu görebilirsiniz.
Bu dönemde türümüz avcı-toplayıcı düzenden yerleşik tarım düzenine geçiş yapıyor. Bu çalışmayı yapan araştırmacılar ve onların da danıştığı antropologlar, değişen üreme oranlarının sebebini şöyle açıklıyor: tarım devrimi sonucu küçük bir grup erkek çok büyük bir servete sahip oluyor ve bu şekilde kadınları etraflarında topluyorlar. Diğer erkeklerin bu erkeklerle rekabet edecek bir kozu olmuyor. Şu an için başka hiçbir açıklaması yok. Yani demek oluyor ki, insanlık tarihindeki en eski sistem değişimi bile, küçük bir ayrıcalıklı kitlenin diğer herkesin üstüne kendisini yerleştirmesi şeklinde gerçekleşmiş. Tarım devrimi dönemiyle ilgili diğer bulgular da, yerleşik hayata ve tarıma geçişle beraber eşitsizliğin arttığını destekliyor.
Bu açıdan bakınca Yhwach’ın cevabındaki risk açık hale geliyor. Sistem değişikliği her zaman için böyle bir “yozlaşma” riski taşıyor. Hatta, tarihte hep böyle olduğu düşünülürse, bunun bir hata değil de bir özellik olduğu düşünülebilir.
BEŞİNCİ CEVAP?
Ichigo’nun cevabına geldiğimizdeyse, onun cevabının Urahara’nın bakış açısının bir uzantısı olduğu görülüyor. Sistemi yıkmadan fakat onu yavaşça içten değiştirerek amacına ulaşıyor. Zaten Urahara’nın Ichigo’ya ustalık yaptığı ve daha o doğmadan önce bile onun üstüne planlar kurduğu, ömrü boyunca onu manipüle ettiği düşünülürse hiç de şaşırtıcı değil. Bununla beraber, beşinci bir cevaptan da söz edilebilir. Bunun için Ichigo’ya değil, ilk fahri shinigami olan Ginjo’ya bakmak gerekiyor. Serideki yeri ilk dörtlü kadar büyük değil fakat yine de önemli.
Ginjo, sistem tarafından ihanete uğramış ve bir kenara atılmış birisi. Hem kendisine verilen fahri shinigami armasının bir izleme aygıtı olması hem de arkadaşlarının shinigamiler tarafından katledilmesi var. Bir fullbringer olmasıysa bir rastlantı değil çünkü fullbringer’lar, yine bu üretilen sistemin kurbanı olmuş insanlar. Anneleri hamileyken Hollow saldırısına uğramış bireyler ve biliyoruz ki, Hollowlar üç dünya düzeninin getirdiği ürünler.
“Kenara atılmış” metaforu fullbringer’larda oldukça belirgin bir şey. Bütün ark boyunca -belki tek bir istisnayla- bütün Xcution üyelerinin nasıl da içinde yaşadıları toplumdan bir şekilde dışlanmış olduklarını görüyoruz. Bu yüzden bir araya gelmişler ve Ginjo’nun liderliği altında, içinde bulundukları dünyadan intikam almak üzerine bir grup oluşturmuşlar. İsimleri olan Xcution bile buna bir gönderme. Anlam olarak “infaz” demek. 471. bölümde Riruka’nın konuşmasıyla ve anılarıyla bazı şeyler daha belirgin hale geliyor. Kendisi gibi azınlıkların bir kenara atılmasının sebebinin, kelimenin tam anlamıyla azınlık olmalarından kaynaklandığını söylüyor. Ancak Ginjo beliriyor ve onlara şöyle diyor.
“Sırf azınlıktasınız diye bir köşeye geçip ölecek misiniz? Bu duyduğum en aptalca şey! Soyluymuş, samuraymış falanmış filanmış, tarih boyunca dünya hep azınlıklar tarafından yönetilmiştir! Yanılanlar siz değilsiniz. Yanılan, gerizekâlılara karşı bu kadar hoşgörülü davranan bu dünyanın ta kendisi. Bu tersine çevrilmeli. Bu sefer, ısırma sırası bizde.”
Bu konuşma sonrasında, kendi çaplarında, dünyaya karşı Ginjo liderliğinde bir isyan başlatıyorlar. Ancak… Riruka’nın kendisi hakkındaki düşünceleri yine de çok değişmiyor. Bunun sebebi, hem Ginjo’nun hem de Riruka’nın haklı olması. Azınlıklar, çoğunluk tarafından ezilir fakat aynı zamanda azınlıklar dünyayı yönetir. Bu, bahsedilen “azınlık” kelimesinin farklı grupları kastetmesinden kaynaklı. Küçük bir grup gücü elinde topluyor ve kalanı yönetiyor. Ancak aynı zamanda, bu yönetici kitle dışında, çoğunluklar, azınlıkları eziyor. Örneğin, Soylu Aileler yönetici azınlık oluyorken, fullbringerlar ezilen azınlık oluyor. Yönetici grubun “azınlık” diye değerlendirilmesinin sebebiyse, fullbringerlar gibi doğuştan gelen bir şeyin onları diğer insanlardan ayırması değil. Sadece, sayıca az olmaları. Bizim dünyamıza bakacak olursak, dünyayı yöneten en zengin %1’e karşılık, her ülkede ezilen kültürel azınlıklar var.
Bu açıdan, Ginjo’nun cevabı Yhwach’a benziyor. Ancak onunki kadar güçlü değil. Soul Society işin içine girince olayın nasıl bittiğiniyse hepimiz biliyoruz.
Buna rağmen, Ginjo, sonuna kadar bu dünyaya karşı bir isyan içindeydi ve ona boyun eğmedi. Son karedeki ifadesinde bile bir vazgeçmişlikten öte, isyankar bir bıkkınlık var. Aynı zamanda belirtmeliyim ki, Ginjo, Ichigo’nun öldürdüğü ilk ve tek insandır. Serinin “kahramanı”nın böyle bir eylem gerçekleştirmesi için daha iyi birisi seçilemezdi.
Bu noktada Soul Society’nin ikiyüzlülüğü iyice belirgin hale geliyor. Ginjo’yu kendi ihanetleri ve cinayetleriyle yaratıyorlar. Ancak Ginjo bunun karşılığında bir intikam, adalet istediğinde kötü adam oluyor. Serinin kahramanı geliyor ve bu kötü azınlığı öldürüyor. İnsanı öldürüyor. Unutmayın, “iyi” olmak istiyorsanız, hükmü altında yaşadığınız otoritenin sizi 7/24 gizlice izlediğini ve size hiç güvenmemiş olduğunu ve hatta hala güvenmediğini öğrenseniz bile ses etmemelisiniz (kaptanlar ve teğmenler Ichigo’nun ‘kararını’ izlemek üzere yollanmışlardı). Onların bunu başkalarına yaptığını öğrendiğinizde de ses etmemelisiniz. Ancak bu şekilde “iyi” olabilirsiniz.
Son olarak, Ginjo’nun cevabını Yhwach’ınkinden ayıran şey, onu izleyenlere karşı davranışı oluyor. Yhwach takipçilerine sadece kullanıp atılacak şeyler olarak bakıyordu ve yenilmesinin sebebi Quincylere kötü davranmasıydı. Öte yandan Ginjo, Ichigo’nun gücünü çaldığında sözünü tutuyor ve onu Xcution üyelerine paylaştırıyor. Zaten Xcution’ın en büyük farkı, kendi içerisindeki hiyerarşinin diğer oluşumlara göre çok daha az olması. Tek bir hiyerarşi var, o da Ginjo’nun lider olması. Bunun dışında herhangi bir ast üst ilişkisi mevcut değil. Ichigo’dan aldıkları güç bile eşit bir şekilde dağıtılıyor. Bu açıdan, Xcution’ın bizim dünyamızdaki anarşist oluşumlara benzediği söylenebilir. Anarşist düşünceye göre, varlığını rasyonel bir şekilde kanıtlayamayan her hiyerarşi yok edilmelidir.
CESARET
Görüldüğü gibi, yaşam felsefesi olarak Bleach’in genel bir teması var. Yaşam bir mücadeledir. Lakin ona göğüs gerecek cesareti göstermek ve bu mücadeleye atılmak ona bir anlam kazandırır. Bu ışıkta, Aizen’in son bölümdeki sözlerine bir daha bakalım.
“Yhwach… korkunun bir yük olmadığı bir dünya arzulamıştın. Ancak, ölüm korkusunun olmadığı bir dünyada… insanlar korkularını bir kenara atıp, onlara göğüs germekten doğan umudu asla elde edemeyeceklerdir. İnsanların sadece yaşayarak bile ilerlemeye devam edebildiği doğrudur… ancak bu, ölüme karşı atılmak ve bütün gücünle onu uzak tutmaya çalışmakla kıyaslanamaz bile. Bu yüzden, insanlar buna özel bir isim vermiştir.”
İşin sistemsel kısmına geldiğimizde durum bu kadar da net değil. Aynı bizim dünyamız gibi, Bleach de bir yalanlar ve kötülükler dünyası. İşin net bir cevabı yok ve her şey bir “çamurlu nehir”. Bir sorun olduğu bariz fakat bu sorunun nasıl çözüleceğiyse tamamen ayrı bir konu. Kesin olan tek şey, bunu o çamurlu nehire girme cesaretini gösterenlerin gerçekleştirebileceği. Ne de olsa hikayemiz, Rukia’nın bir sınırı aşmasıyla başlamıştı, değil mi?
時は常に背後から迫り
toki wa tsune ni haigo kara semari
Zaman genellikle arkadan sokulur
唸りを上げて眼前に流れ去る
unari o agete ganzen ni nagare saru
Akıp giden ve alçalan bir çığlık yükseltir
—
踏み止まれ
fumi todomare
Yerini koru
時がお前を美しい過去へと押し流そうと
toki ga omae o utsukushii kako e to oshi nagasout
Zaman seni mutlu bir geçmişe sürüklemek
どれほど牙を剥こうとも
dore hodo kiba o mukou tomo
Ve pençelerini sökmek istese de
—
前を見るな
mae o miru na
İleriye bakma
お前の希望は背後に迫る
omae no kibou wa haigo no semaru
Umudun arkadan yaklaşır
冥冥たる濁流の中にしか無い
meimei taru dakuryuu no naka ni shikana
Çamurlu nehirde sadece karanlık var
Kaynaklar
https://pdfs.semanticscholar.org/c40e/33d81b6d0e6d9125c33bee2c89075755543e.pdf
https://www.britannica.com/event/Revolutions-of-1830
https://www.britannica.com/event/Revolutions-of-1848
https://www.britannica.com/topic/history-of-Europe/The-age-of-revolution
http://chnm.gmu.edu/revolution/exhibits/show/liberty–equality–fraternity/item/2964
https://theanarchistlibrary.org/library/ziq-tankies-and-the-left-unity-scam
https://www.jacobinmag.com/2019/08/diggers-levellers-english-revolution-civil-war
Bu kadar iyi bir yazı daha okumadım anime üzerine yapılmış, çok kaliteli ve sürükleyici. Bu sitede olmayan başka bildiğiniz türkçe iyi yazılar var mı acaba?
Yorum için teşekkürler 🙂 Türkçe olarak başka bir yer bilmiyorum fakat isterseniz burasının forum kısmına bakabilirsiniz.
Analiz yeteneği ve yazıma döküm yeteneği bu kadar başarılı çok ender yazarlardansınız. Gerçekten diğer yazılarınız gibi son derece etkileyici bir yazı olmuş ellerinize sağlık. Bu okuduğum ikinci yazınız, artık elimden geldiğince yazılarınızı takipte kalacağım. Gerçekten kalite kokan bir yazı 🙂
Teşekkür ederim. Böyle geri dönüşler almak insanı mutlu ediyor.
sizi harika buldum, herkes yüzeysel konularda sıkışıp kalmışken siz arkadaki sisteme odaklanmışsınız. yazılarınız gerçek bleach’i anlatıyor. tr’de bu tür içerik üreten yok, ingilizce forumlarda da ya az ya da önemsenmiyor. bana bleach’i daha çok sevdirdiğiniz için size müteşekkirim açıkçası. en azından bleach’in bize anlattığı şeyler var diye düşünüyorum, one piece gibi çocuksu bir macera diyarı değil, ya da naruto gibi basit konular işlemiyor, bize hayata dair bir bakış açısı veriyor. hayata anlam veren şeyin korkularımızı göğüsleyip onları aşmamız olduğunu anlatıyor. ben bleach’ı bunu farkettiğimde gerçekten sevdim ve daha önceden sevdiğimi sandığımı farkettim. artık bleach’i dövüş sahneleri, sahne müzikleri , karakterleri ve villainleri vs. için sevenlerin seriyi anlayamadıklarını ve yüzeysel izlediklerini farkedebiliyoruz. elimden geldiğince yazılarınızı çevreme tavsiye ediyorum. ayrıca ulquiorra’yı tanımladığınız yazınız da uber duber harika olmuş. peki başka konular hakkında yazılar gelecek mi? mesela yeni bir karakter analizi? ya da karakterler arası güç ölçeklendirmesi? ya da ichigo’nun quincy güçleri hakkında? soylu aileler, fullbringerlar, cfyow romanı hakkında? herhangi bir şey olabilir. ve kubo şiirselliği seven biri. seri boyunca ichigo ve rukia hakkında bize malzeme verildi, ichigo siyah güneş, rukia beyaz ay. ichigo annesini koruyamamasını rukia sayesinde aşıyor, rukia kaien’i korumamasının verdiği suçluluğu ichigo sayesinde gideriyor. sizce finali kubo istediği gibi bitirmemiş olabilir mi? seriyi istediği gibi bitirmiş olsa btw’de bleach göndermeleri yapmazdı diye düşünüyorum ben. ayrıca wdkaly (rukia ve renji’nin evliliğinin anlatıldığı novel. aynı zamanda son bölümde ichigo ilginç bir şekilde inoue’ye duygu beslemeye başlıyor, dediğim gibi, ilginç) romanı hakkında “ichigo ve rukia’yı birlikte düşünenler, benim gibi ağlayabilirler.” yorumunda bulunuyor. akıllı bir insan (yani siz gibi bir analizci) ichigo ve rukia’nın mantıklı olan eşleştirme olduğunu farkeder sanıyorum. herneyse bu eşleştirme şeylerini aşacak olursak, bleach’i çok sağlam bir sanat eseri olarak görüyorum ben. niçe’nin öğretileri seriyle mükemmel birleşmiş. yeni yazılarınızı bekliyorum. (baş parmak yukarı işareti, gülümseyen surat)
Yorumunuz için gerçekten teşekkürler 🙂 Ben de Bleach’in felsefi olarak zengin olduğunu ve sistemsel olarak da ilginç olduğunu düşünüyorum. Zaten öbür türlü bu yazıları yazmazdım. Sorulara gelecek olursak, her şeyde önce ben Ichigo ile Rukia’yı çok yakıştırıyorum. Serinin o şekilde bitmesi taraftarıydım ama nedense, herhalde kimse açıkta kalmasın diye, bu şekilde bitti.
Bleach’in bitişiyle ilgili daha yeni yazı yazdım, onun linkini bırakayım.
https://kahramanbaykus.com/bleachin-bitmesinin-gercek-sebebi/
Güç listeleri şahsen benim ilgimi çekmiyor. Zamanında sitenin başka bir yazarının yazdığı şöyle bir yazı var.
https://kahramanbaykus.com/en-guclu-12-bleach-karakteri/
Gelecekte CFYOW hakkında bir yazı yazmayı istiyorum. Ancak yeterince araştırma yapmadan bu konuda bir şey yazmak istemiyorum. Bu yüzden ne zaman gelir bilemem. Bu esnada, forumda onun hakkında kimi bilgileri çevirdiğim şu konuya bakabilirsiniz. Oldukça ilginç şeyler içeriyor.
http://sosyal.kahramanbaykus.com/index.php?thread/130-bleach-kendi-d%C3%BCnyandan-korkamazs%C4%B1n/
keşke mesajlar gmaile düşse de hemen cevap yazabilsem, siz 1 saat sonra dönüş yapmışsınız ben 1 ay sonra yapıyorum, neyse. arada tazelenmek için gelip yazılarınızı okuyorum ya öyle gördüm. önce tr’de sizden biri bulduğum için kafam allak bullak olmuştu ama şimdi yazınızda kendimce hatalar gözüme çarptı. öncelikle bleach’in nardo’ya benzetilmesi beni üzdü. yhwach’ın yenilişinin halkına olan diktatörlüğüne bağlanması da sanırım yanlış olmuş. önce ilkinden başlayayım. soul society ichigo için rukia’nın geldiği yer. ayrıca orada renji ve byakuya gibi arkadaşlar edinmesini de sayabiliriz. bu çok açık açıklayıcı olmadıysa diyebileceğim başka şeyler de var. bleach’de kavgalar sadece basit bir sebeple olmuyor, arada fikir çatışmaları da var. mesela as nödt ve rukia; as nödt ölümle, rukia korkuyla yüzleşiyor. zaten belli değil mi? as nödt’ün gücü korku, rukia’da şinigami olarak ölüm’ü simgeliyor. başka bir örnek ichigo ve grimmjow; ichigo hep mantığıyla dövüşen biri oldu, grimmjow’da içgüdüleriyle buralara kadar geldiğini söylüyor. final dövüşündeyse ichigo grimmjow’a hak veriyor, dövüşleri esnasındaysa “buraya senin için geldim.” demesinin sebebi de bu, koruma içgüdüsü olduğunu ve bununla arkadaşlarını korumak için dövüşeceğini söylüyor. bazı ichirukiciler burayı yanlış yorumlayıp şöyle bir varsayım yapıyorlar, “ichigo grimmjow için hueco mundo’ya gelmişti çünkü o rukia’yı yaralamıştı yani doğal olarak inoue içinde hueco mondo’ya gelmemişti vs vs” ama durum farklı işte gördüğünüz gibi. bu da ulquiorra ve ichigo’yu açıklıyor. ichigo’nun inoue’den sonra hollowlaşması inoue’nin onun “koruma içgüdüsünü” tetiklemesi oldu. byakuya karşısında hollowlaşması rukia’yı kurtarma ve “kazanma içgüdüsü” oldu. ichihimecilerin en büyük kozudur bu, “ichigo ölmesine rağmen inoue için geri döndü vs vs” ama ulqiorra tarafından ilk öldürülüşünde ortaya çıkmadı, sebebi belli. ve quincy zangetsu’nun neden hueco mundo arkı boyunca ichigo’ya yardım etmediğini merak ediyordum, aklıma geleni söylemek istiyorum şimdi. farkettiyseniz ichigo arrancar arkı boyunca kimseye güvenmiyordu, yalnız hareket ediyordu. quincy zangetsu hep kendisine güvenmesini söylemişti, ama ichigo’nun hollow’u sebebiyle kılıcına da güvenci kalmamıştı. hollow maskesini kazandıktan sonra her şeyi hallettiğini sandı ve kendine güvenerek dövüşmeye başladı, bence sebebi bu. yani sözün özü bleach’de hiçbir şey boşuna değil, kavgalar bile. o yüzden her kusur gördüğüm yerde ben daha da derine iniyorum o sorun çözülene kadar. şimdi ikincisine geçmek istiyorum. yhwach’ın yenilmesi quincyler sebebiyle değildi bence, ichigo’da quincy’liğinden pek gurur duyan birisi olmadı da. ryuken’in o oku neresinden çıkarttığını da bilmiyoruz ama yhwach’la bir derdi yokmuş gibi görünüyordu. zaten quincylerdeki seçilmiş kuvvetlerin ve özellikle hascwalth’ın yhwach’a saygıda kusur etmediğini de biliyoruz. sadece üç beş sternritter enerrji içeceği gibi kullanılmaktan dertliydi yhwach’a. ishida bile kişisel bir sorun beslemiyordu, tek istediği arkadaşlarını korumak oldu. şimdi manganın içinden bir söz alıntılamak istiyorum. “If fate is a millstone, we are the grist. There is nothing we can do. So I wish for strength. If I cannot protect them from the wheel, then give me a strong blade, and enough strength, to shatter fate” bu söz tam olarak son bölümde yaşananları anlatıyor. yhwach’ın tam olarak kader’i temsil ettiğini farketmişsinizdir, yhwach’ın tüm gelecekleri kum tanesine benzettiğini hatırlayın. ve her bir kum tanesini ezeceğini. yani sözdeki değirmentaşı (millstone) yhwach’ı anlatıyor. ichigo’da kum tanesi. “kaderi kesmek için bana yeterli güç ve sağlam bir kılıç ver.” işte son bölümde yaşanan şey bu. bu söz taa soul society arkından ichigo’ya ait. yani yhwach’ın yenilmesi aizen’den de, ginjo’dan da daha önemli olmuş kubo için. yazacaklarım normalde bitti ama ek olarak bir şey eklemek istiyorum. bir söylenti bu ama, kubo’nun wsj’nin kazancını azaltmak için sondaki planlarını değiştirdiği ve resmen seriye tükürdüğü iddiaları var. bunun için bir örneğim var, “size güveniyorum, kuchiki-san, kurosaki-san” bunlar urahara’nın sözde son sözleri. yani urahara’nın boş konuşmayan biri olduğunu biliyoruz lakin rukia as nödt kavgası dışında fazla bir aksiyon içinde olmadı son ark boyunca. bu ikisinin yhwach’a karşı kilit rolde olmasını planlıyordu muhtemelen kubo. ve az önce ichigo’dan verdiğim sözün bir benzerisi rukia’da var, ki zaten animedeki bölümde karşılıklı söylüyorlardı. “Revolving… If fate is a wheel, we are the cogs that drive it. We have no choice but to believe that this wheel is flawless and forge on ahead. The power of the individual cogs and their destinations… And the blade that is brought down upon them.” bu sözün boşa gitmesinde bence kesinlikle bir iş var. belki de ichigo’yu ayağa kaldıran kişi renji değil rukia olacaktı, kim bilir şu kubo neyi neden yaptığını anlatsa keşke.
Yorumlarınıza uzunlukları sebebiyle tek tek cevap atacağım.
Açıkçası Bleach’in romance kısmı çok ilgilendiğim bir yönü değil, bu yüzden o kısımda denilenlere yapabileceğim bir katkı yok. Yapılan kimi yorumlamalara katılmamanıza gelirsem, belli bir yorumu net olarak yanlış diye nitelemek doğru olmaz. Benim bakış açımdan, Yhwach’ın başarısız olmasını sağlayan şey, kendi halkına patates gibi davranması oldu. Yhwach elbette çaresizliği ve bir engeli de temsil ediyordu fakat bu yapılan yorumu yanlış kılmıyor.
İkinci bir noktada, Ichigo’nun “kaderi gerçekten kesip kesmediği” konusunda emin değilim. Evet, düşmanlarını tokatladı ve Soul Society’de bir değişime yol açtı ama yeterli olacak mı? İlk Günah olduğu gibi devam ediyor ve edecek gibi duruyor. Ben, Soul Society’nin bu değişmiş haliyle bile iyi bir yer olduğunu düşünmüyorum. Hala gözlerini kırpmadan on binlerce ruhu katledebiliyorlar. Ichigo’yu bir sadakat testine tabi tutuyorlar (FB ark). Kendi yarattıkları ve SS’e karşı pek bir suçu olmayan bir insanı öldürtüyolar (Ginjo). İşin diğer boyutunda, Ichigo’nun SS’i reforme etme şeklini çok da inanılır bulmuyorum. Biliyorum, bu serinin shounen yapısından kaynaklanan bir şey ama durumu değiştirmiyor.
Ben Kubo’nun sonda inat olsun diye böyle bir şey yaptığını düşünmüyorum. Kubo’nun serinin son dönemindeki sağlığıyla ilgili bir yazım var. Ona bakabilirsiniz.
https://kahramanbaykus.com/bleachin-bitmesinin-gercek-sebebi/
ekleme: rukia’nın sözü yorumlanmaya açık ama şimdi farkettim ki içinde aynı kelimeleri kullansalar da sanki bir anagram gibi farklı anlamları var gibi geldi bana. bence rukia burada soul society’nin katılığına atıf yapmış olabilir. tekerleği yani sistemin devamlılığını getirenlerin kendileri olduğuna atıf yapmış sanki. bıçak olarak tasfir edilen de ichigo, soul society’nin katılığını bozan kişi. bu ikisinin ilişkisini eşeledikçe içinden ilginç şeyler çıkıyor hep. https://kodoku-no-maria.tumblr.com/post/156090917082/the-rain-as-a-romantic-stage-for-ichiruki şu yazıyı ichihimecilerin suratına suratına okumak gerek. bleach’i 3 kez baştan sona okudum, 4. seferim ise sadece ichiruki ve neden insanların ichihimeyi sevdiklerini anlamaya çalışmak oldu. çok tuzlu görünüyor gibiyim şu an ama nerden baksanız kaybediyorlar. attığım yazıda 3. cildin kubo tarafından ne kadar özene bezene yazıldığını anlatıyor, cilt genel olarak ichigo ve rukia’nın gelişimi hakkında. wsj’nin de ichirukici çıkması asıl sürpriz oldu asıl, bleach’in bitiminin ardından ne ichihime ne renruki ürünleri çıkarmışlar, çıkardıkları şu ve şu: file:///Users/apple/Desktop/2.jpg file:///Users/apple/Desktop/1.png ikide bir yaptığım komploculuğu yapacağım şimdi ama aklıma takılan şeyler var, öncelikle şu ikisini göstermek istiyorum, file:///Users/apple/Desktop/Opera%20Anlık%20Görüntü_2020-05-01_065058_bleach-manga-read.com.png ve file:///Users/apple/Desktop/Opera%20Anlık%20Görüntü_2020-05-01_064958_bleach-manga-read.com.png karin ve yuzu’nun sırasıyla rukia ve inoue’ye tepkileri. inoue’ye karşı ilgisiz duruyorlar, ichigo’yu kıskanma ihtimalleri olacaklarını sanmıyorum, sonuçta ne ensest ne de lezbiyenliğe ilgileri olmadığına eminiz. bu ikisinin tepkileri bir şeyleri anlatıyor olamaz mı? yoksa kubo ichirukicileri çekiştiriyor mu? neden son bölümde çocukları bir yana yetişkinleri bir yana koydu? çocuklarıyla birlikte ne kadar mutlu olduklarını gösterse sıcak bir aile olduklarını falan gösterse olmaz mıydı? bence siz sonuna kadar haklısınız, kubo çok güzel bir bina inşa etmiş ama farkında değil maalesef. bir röportajda kubo’nun editörü kubo’nun inoue’yi heroine olarak gördüğünü söylemişti? cidden mi? üstelik bleach’in taslaklarında rukia ana karakterken? databook’ta yazana göre ichigo’nun grimmjow’un peşinden gitmesinin sebebi rukia’yı yaralamasıymış. tamam bu da bir sebep ama neden önceki mesajımda yazdığım muhteşem arka planı anlatmıyor? inoue’nin kendi arkında bile ikinci plana düşmesi tabi hoşuma gider ama bunları kendi anlatsa kılı kırk yarmakla uğraşmasak. ama bleach’i sevmemin nedeni de bu, örneğin dersteyiz aklıma bi anda geliyor, şu neden öyle oldu? bu neden böyle gerçekleşti diye. resmen beyin egzersizi yaptırıyor. örneğin promised neverland animesinde güya toplum eleştirisi var, toplumun sorunlarını herkes biliyor aramızda, bunu şeytanlarla birlikte anlatmak hikayeyi etkileyici kılmıyor maalesef. çok uzun şeyler yazılabilir yani demek istediğim. umarım uzun bir süre ölmezsiniz de siz yazarsınız benn okurum, sonra yorum yaparım yorum yaparsınız çok inanılmaz uber olur.
Merhabalar, yorumunuz gelmedi değil. Manuel olarak onaylamak gerekiyor. Yani çifte yorum atmanıza gerek yok 🙂
Şu aralar bazı kişisel meselelerden dolayı yorumlarınıza cevap atamadım. Daha uygun bir zamanda okuyup dönüş yapacağım.
Not: Sonraki yorumlarınızda paragraf kullanmayı düşünür müsünüz? Bu halde okuması zor oluyor 🙂
elbette, bilseydim onaylanması gerektiğini aklımın sınırlarını zorlayarak önceki mesajımı hatırlamaya çalışmazdım işte beni de mazur görün, ama onda da bazı eklemeler vardı, söylenecek birçok şey olunca hangisini yazsam bilemiyorum tabi bu da anlam bozukluğuna yol açıyor olabilir, yine mazur görün lütfen beni.
yine uzunca bir yazı yazmak istemiyorum bende, o yüzden kendimce yazıda gördüğüm hataları toparlamak istiyorum kısaca.
ichigo ve ginjo karşılaşması birçok şey anlatıyordu, yüzeysel izleyenlerdenseniz ilk gözünüze çarpacak şey ichigo’nun müthiş güçlendiği olurdu. fakat kubo sadece “çok güçlü” demekle yetiniyor, net bir değer vermiyor. aslında bu çok güzel bir şey, iki nedeni var. ilki net değer vermekten kaçınarak naruto fandomu gibi uyuz bir fandom oluşturmaktan kaçınmış oluyor; ikincisi hikayeyi karakterlerin önünde tuttuğunu gösteriyor. mesela yeni nesil shonenlerde karakterler hikayenin önüne koyulur, bu manga/animelerin renkli bir konusu yoktur, ya klişedir ya basittir. naruto fandomunda örneğin şöyle bir şey görebilirsiniz, “naruto, ay’ı kesen saldırıdan kurtuldu yani naruto ay’ı yokedecek güce ve enerjiye sahiptir bla bla”
ama bizim gibi arkaplana odaklananlardansanız, işte buyrun dinleyin. öncelikle ichigo ve ginjo’nun soul society’e güvenleri gösteriliyordu. ichigo soul society’e güvenmeyi seçti, kazandı. ancak ichigo, ginjo gibi bir dram yaşamadı, güçleri sebebiyle arkadaşları öldürülmedi. ichigo, ginjo’nun yerinde olsa neler yapardı acaba diye düşünecek oluyor insan.
fakat fullbring arkının bir geçiş arkı olduğunu hatırlatalım, kubo bu arkı tybw’ye zemin hazırlamak için yapmış. fullbring arkında gördüğüm kadarıyla gösterilen şey “kaybedilenle yaşamaya çalışmak”tı. henüz asıl konuya gelmedim, bunlar tamamlayıcı kelimeler sadece. ichigo güçleri olmadan yaşamaya çalıştı, tsukishima ginjo’suz yaşamaya çalıştı vs. ama fullbring arkının en önemli noktası, ichigo’nun karakter gelişimine odaklanıyor olmasıydı. ichigo güçlerini geri kazanmak için koruyamadıklarına danışmayı reddetti, fullbringerler gibi ömrü boyunca duymadığı yabancılara danıştı. duygularını arkadaşlarından sakladı, çünkü kendi başına idare etmeye çalıştı, başaramadı. fullbringer dostları tarafından ihanete uğradı, aptal yerine konuldu. ve o sırada gelen rukia zaten çok şeyi anlatıyor.
zaten dediğim gibi ichigo için soul society demek, rukia demek. neyse, tüm bu olanlardan sonra, ichigo arkadaşlarına güvenmeyi öğrendi. zaten tybw’de bunu görüyoruz, 8 sternritter’ı 6 arkadaşına bırakıp gitti; yhwach’a karşı inoue ile beraber dövüştü. fakat ruh sarayından dünya’ya gönderildiği sırada kafam karıştı. dünya’ya indiğinde ichigo’nun ilk gittiği kişi unagiya’ydı, unagiya ruh dünyasıyla alakasız bir insan. yani bu şekilde gerçeklerden kaçıyordu. fakat sonra babasına danışmaya razı oldu. mangada o bölümü unuttuğum için ichigo’yu babasına götüren motivasyon ne oldu hatırlayamıyorum, hatta galiba babası unagiya’ya gelmişti gibi geliyor ama bu ichigo’nun gerçeklerden kaçmış olduğu gerçeğini değiştirmiyor herhalde. şimdi müsadenizle yhwach ve quincylere geçeyim.
bana kalırsa yhwach’ın yeniliş sebebi dediğiniz gibi değil, ama bu bazı şeyleri epey değiştiriyor gibi. bahsettiğiniz “bir sisteme verilebilecek cevaplar”dan bahsediyorum. neyse zaten kimse mükemmel değil, değil mi? naçizane biçimde eleştirmek istiyorum ama yapabiliyor muyum bilemiyorum açıkçası. kubo, reddit’den duyduğum kadarıyla her şeyini son arka bıraktığını, her şeyin burada sonuçlanacağını, bu ark için 10 yıllık malzemesi olduğunu söylemiş. ama gelin görün ki ark 3 sene sürdü, kubo’da her şeyin istediği gibi gittiğini, istediği gibi bitirdiğini söylüyor. ichihimeciler buna ne der acaba? senaryo istenilen şekilde gitmiş mi gerçekten? neyse, zaten yhwach’ın yenilme sebebini kabaca açıklamıştım, kubo soul society arkından beri biriktirdiği o sözleri boşa çıkarmadı ve kullandı. size ichigo’nun quincy güçleri hakkında yazı gelir mi demiştim önceden, o boşuna değildi. ichigo her türde ayrıcalığa sahip olduğu gibi burda da ayrıcalık sahibi. ben ichigo’nun direkt olarak ruh kralı’nın türünden bir quincy olduğunu düşünüyorum, tıpkı hascwalth gibi yani. bu quincyler 200 yılda bir doğmakla birlikte, standart quincy hareketlerini etkili olarak kullanamıyor, güç alıp verme en büyük yetenekleri. yhwach’ı lider yapan bu değil mi zaten? ve nasıl yhwach’ın geleceği değiştirme’si, gerard’ın mucize’si varsa, ichigo’nun da kaderi ezme gücü var diye düşünüyorum. yhwach’ı kesmesini sağlayan buydu. tensa zangetsu’nun zincirlerinin ismi kaderin zincirleri, getsuga tensho’nun anlamı; ay’ın gökyüzünü delen sivri dişi, tüm bunlar güzel birer kelime oyunu.
ichigo’nun bir çeşit hougyoku olduğunu biliyorsunuz zaten, aizen’in hougyoku’su ruh kralı’nın parçalarından oluşmuyor muydu? bu bile gösteriyor. ichigo’nun çok fazla olduğu için reiatsu’sunun arkadaşlarına sızdığı sanılıyordu, fakat ichigo kalplerdeki dileği gerçekleştirdi. inoue ve chad’a güç verdi.
“databook’ta yazana göre ichigo’nun grimmjow’un peşinden gitmesinin sebebi rukia’yı yaralamasıymış”
Hangi databook’ta, neresinde geçiyor hatırlıyor musunuz?
Bence ilk mini-arklarda ve genel olarak ilk arkta liseli tayfanın hikayeleri çok daha iyi işlenmişti. Daha sonra bu hepsinde kaybedildi, Uryuu bile dahil. Dediğim gibi romantik taraf çok ilgimi çekmedi fakat Orihime’nin yağmur şiiri oldukça güzeldi. Kendisini boş bir karakter olarak görmüyorum.
Not: Bilgisayarınızdaki resimlerin kısayollarını atmışsınız. Onlar benim görebileceğim şeyler değiller 😀
yeniden merhaba, sizin yoğun olduğunuzu biliyorum ve bu kadar uzun yazarak ve sizin okumanızı bekleyerek bencillik ettiğimin farkındayım. o yüzden sizi sıktıysam yahut sıkmadım ama meşgul ediyorsam bunlar için özür diliyorum. ama beni biraz daha dinlemenizi isteyeceğim sizden.
son mesajıma ufacık bir ekleme yapacağım ve size bir soru soracağım. ichigo’nun inoue ve chad’a güç vermesi pekala anlaşılır çünkü ichigo yüksek reiatsu sahibi. aizen’in de dediğine göre bu ikisine güç veren kendi hogyoku’su oldu. ama bu iki cümleyi çifte olarak çürütecek iki cümle var. diyeceklerim bu iki cümleyi çürütecek ve yine ichigo’nun özel olan quincy güçlerine atıf yapmış olacak.
öncelikle inoue’nin perisinin aktardığı kadarıyla doğma sebepleri ichigo, hogyoku değil. evet reiatsu’dan olmuş olma ihtimali de var oysaki. bu noktada mantık yürüteceğiz. ichigo’nun güçleri neden inoue ve chad’ı etkiledi de karin, yuzu veya isshin’i etkilemedi? karin’in ruhsal baskısı ichigo’nunkisiyle engelleniyordu, isshin ise 20 yıl içinde güçlerine kavuşamadı. eğer ichigo’dan reiatsu akacak olsa bunun 15 yıl içerisinde olması gerekmez miydi? fazla açıklayıcı oldu mu bilmiyorum, cümlemi sadece “15 yıl” kurtarıyor çünkü. ne de olsa ichigo’nun gücü rukia belirene kadar ortaya çıkmadı, ve ichigo’nun gücü taşacak olsaydı çoktan bir hollow saldırısına uğraması gerekirdi. yani “15 yıl içinde mutlaka güç aktarmalıydı.” diyebiliyorum sadece.
aizen’in kibri sebebiyle pek çok şeyi yanlış yorumladığını biliyoruz. dövüşleri esnasında ichigo’yu kendinden aşağı gördü, gücünü fiziksel kuvvete bağladı vs. ama temelsiz konuşmadığını biliyoruz. inoue’de uyanan güçlerin hogyoku etkisi ile olduğunu biliyordu ama kendi hogyoku’suna bağladı.
ve ichigo’nun bahsettiğim “kaderi ezme” gücüne dönmek istiyorum. bunların güç ölçeklemesi gibi görünmemesini isterim, çünkü aslında karanlıkta kalmış bir konuyu konuşuyoruz sadece. başta ichigo’nun bu gücünün yhwach’ın gücü olan “schrift”den geldiğini sandım. çünkü her quincy aslında yhwach’ın kanına sahip ama sadece safkan olanlar yhwach’ın kanını kullanabiliyor. nasıl ishida’nın “antitez”i varsa ichigo’da da bu güç var diye düşündüm ama anlaşılan pek de yanlış değilim. ichigo’nun bankai’i kimden öğrendiğini hatırlatmak istiyorum, evet, yaşlı adam (quincy) zangetsu’dan. yani bankai öğrenerek hem daha çok hollow, hem daha çok quincy oldu. ichigo eğer bankai’i shinigami zangetsu’dan öğrenseydi neler olurdu diye düşünecek oluyorum tabi. daha da quincy’leşerek yhwach’ın gücünü de ortaya çıkardı demek istediğim.
sonlarda ise yhwach, ichigo’nun hollow ve quincy reiryoku’sunu emdiği için “daha sonra yhwach’ı nasıl kesti?” soruları da aklıma yazarken geliyor üstelik, yazarken kendime cevap veriyorum ayrıca. bence en sonunda ise ichigo’nun zaten shinigami, hollow ve quincy gücü çoktan birleşmişti. yhwach hepsini emmeliydi yani demek istediğim. eğer bakacak olursanız, böyle tanrısal özellikler sergileyen tek karakterler quincy’ler. o yüzden bence ichigo’da böyle bir güç bulunması normal diye düşünüyorum.
4-5 tane uzun uzun mesaj attıktan sonra sizden de bir uzun mesaj bekliyorum artık, neyse, şimdi soruma geçmek istiyorum. ben fazla birikimi olmayan bir yazılım meslek lisesi öğrencisiyim. ama burada bir blog yazarı olmak istiyorum, çoğunlukla bleach’i ele alarak bleach’deki yanlış anlamaları kaldırmak ve ona hakettiği değeri vermek istiyorum. buradaki yazdıklarımın boşa gitmemesini de istiyorum tabi. ben sizi bazı bazı platformlarda referans noktam olarak kullandım, acaba birileri de beni referans gösterir mi diye bencillik ediyor olabilirim de tabi. “zanpaktouların doğu budizmiyle alakası”, “bleach’deki nietzche silüeti”, “ichigo’nun karakteri”, “neden insanlar ichihime ve ichiruki’yi kıyaslıyor?” “kubo tite’nin zekası”, “bleach’in tipik shonenlerden farkı ve benzerlikleri”, “kapsamlı bleach evreni tanıtımı”, “yhwach’ın ütopyası”, “aizen’in emelleri” gibi başlıklarım var, olmasına var ama burada yazar olmak için ne yapmalı? yazım-döküm işlemlerini nerede yapıyorsunuz? site içerisinde mi yazıyorsunuz yoksa başka bir yerde yazıp buraya mı döküyorsunuz? yazarken kimlerle irtibat halinde oluyorsunuz? örneğin benim imla hatalarımı düzeltmek isteyen bir editör bana nasıl ulaşacak? tüm bunları cevaplarsanız çok ama çok sevineceğim itiraf etmem gerekirse. ekstra olarak nick olarak ne kullansam diye düşündüm, şimdilik Akçaağaç, Kronos, Krmzjartiyerli var. ama benim kafamda böyle gizemli, düşündürücü bir nick taşımak var. öyleki anlamını bulmaya çalışacak bir deliye ebced hesabı falan yaptırsın istiyorum.
yani lafın kısası, bunu üçüncü kez belirteceğim ama, sizi gördüğüm için çok şanslıyım. tr bleach fandomu (eğer yaşıyorlarsa) size sahip olduğu için çok şanslı. bu arada yhwach’ın ütopyası ve aizen’in emelleri başlığımı sizden aşırmadım kesinlikle.
Sevgili kırmızı jartiyerli. Site yorumlarına böyle paragrafsız mesaj duvarları yazarak kendini ve bizi yoracağına neden forumumuz sosyal.kahramanbaykus.com a üye olup. Bize katılmıyorsun ? FOrumdaki bleach başlığında istediğin kadar konuşursun ve bu makalenin yazarı arkadaş forumda mod zaten. Bir düşün derim.
Utkan’ın dediği şeyi bir de ben tekrarlayayım çünkü çok şevklisiniz, bu yüzden kırmak istemiyorum fakat bu kadar bir yazı benim için çok uzun ve gittikçe geliyor 😀 Okumaya zamanım olur mu bilemiyorum ve bir de bir cevap yazması olacak.
Yazılarıma övgünüz için teşekkürler 🙂
Öncelikle yazarlık meselesine değineyim. Sitede yukarı tarafta yeşil puntolarla “Yazarlık” yazan bir kısım var. Ona tıklarsanız daha çok bilgi edinebilirsiniz. Bu yazılarınızı böyle dağınık ve yazı konusundan biraz fazla saparak okumak yerine, daha derli toplu bir şekilde okumak bence de daha güzel olur. Bu kendi seçtiğiniz başka bir platformda mı olur, burasının forumunda mı olur, yoksa Kahramanbaykuş bünyesinde bir yazar olarak mı olur, bunu ben bilemem. Başvurunuzu sitenin sahibi arkadaşlar değerlendirecektir.
Bleach’e gelirsek, ben kesinlikle Ichigo’nun, Urahara’nın asıl Hogyoku’su olduğunu düşünüyorum. Aizen ile karşılaşmalarında, Aizen onunla dalga geçip “Hogyoku’yu kontrol etmekte başarısız olmuştun,” tarzı bir şey diyor. Urahara da manidar bir şekilde bakarak “Evet, o zamanlar başarısız olmuştum,” diye yanıtlıyor. Aizen bunu başarısızlığı kabullenememek olarak yorumlasa da, Urahara aslında burada doğruyu söylüyor. Hogyoku, aşkın varlıkların aslında bir kopyasıdır. Hem Yhwach’ta hem de Ichigo’da, etrafındakilere güç verebilme veya onlardaki potansiyeli uyandırabilme mevzularını gördük. Yani aşkın varlıklar veya bu potansiyele sahip kişiler, çevrelerini etkileyebiliyor. Benim yorumuma göre ise, Urahara bir noktada Hogyoku’nun sadece bir kopya olduğunu ve asıl potansiyelin aşkın varlıklarda yattığını fark etti. Bu yüzden, daha doğmadan önce bile, Ichigo’yu tasarladı. Öncelikle, Ichigo’yu oluşturacak koşulları sağladı, sonra onu bütün ömrü boyunca izledi ve manipüle etti. İşin sonunda da, Urahara’nın bu canlı Hogyoku’su Aizen’in Hogyoku’suna üstün gelerek onu yendi. Bleach evreni mantığına göre, öbür türlüsü de olamazdı çünkü Ichigo bir orijinalken, Aizen bir çakmaydı.
İşin diğer tarafında, Yhwach mevzusunda Urahara tamamen hazırlıksız yakalandı. Aizen ile savaşında her adımı planlı ve iyi düşünülmüş olsa da, Quincy savaşında Urahara sadece tepki verebildi. Ruh Hükümdarı nalları diker gibi olduğundaysa, yüzünde gayet şaşkınlık ve dehşet içinde bir ifadeyle kalakaldı. Yani 1000 Yıllık Kan Savaşı’nda çok da bir uzun vadeli plan doğrultusunda hareket ettiğini zannetmiyorum.
Not: Kişisel bir rica olarak, yorumlarınızı biraz daha konuyla alakalı tutmanızı ve üst üste böyle çok uzun parçalar halinde atmamanızı rica edeceğim. Aksi durumda cevap atacağımı garanti edemem. Bleach’le ilgili daha farklı konularda konuşmak isterseniz, foruma gelebilirsiniz.
Fena değil güzel yorumlar ancak her yazıda aynı şeyleri sürekli tekrar ediyorsunuz ayrıca nedense bu düzenin yıkılmasını istiyorsunuz bu düzen yıkıldığında başlangıçtaki ilk düzene geçileceğinin garantisi ne size bunu düşündüren nedir kendi düşüncelerinizi hipotezlerinizi kendinize saklayın ya da söyleyeceksiniz bu benim düşüncem diyerek söyleyebilirsiniz Ichigonun ve uraharanın aldığı her karar kesinlikle en mantıklı olandır aizen yhwach ve diğer kötüler her zaman bir noktayı kaçırdılar kötü bir şeye karşı çıktığında onu indirmek istediğinde senin izleyeceğin yöntem sonuçtan bile daha önemlidir zira sen ona kötü olduğu için karşı çıkıyorsun ama sen de onlar kadar olsun veya olmasın kötü şeyler yaparak başarmak istiyorsun bundan daha saçma birşey olamaz
Hikaye yorumlamak her zaman için kişisel ve öznel bir şeydir. Kendi düşüncelerimi kendime saklasam bu yazıları yazmazdım. Dediğiniz fikir, Ichigo’nun ve Urahara’nın her zaman doğru kararları aldığı fikri, “objektif” olarak doğru değil, benimkiler de “objektif” olarak doğru değil. Yorumlama denilen şeyin gerçek dünyadaki olaylar için bile farklı olmasının yanısıra, her şeyden önce bunu insan yazıyor. Hikayenin sunduğu bakış açısına katılınmak zorunda değil, içinde tutarsızlıklar, eksiklikler vb. olabiliyor. Yazarın niyetine rağmen, hikayeden farklı bir sonuç çıkabiliyor. “Kendi düşünceniniz katmayın,” demek hikaye yorumlamayı biraz yanlış bir açıdan ele almak oluyor. Bunları daha detaylı anlattığım Hikaye Yorumlamanın Zorluğu ve “Yazarın Ölümü” yazıma bakabilirsiniz.
Not: Cevap atarsanız noktalama işaretleri kullanırsanız güzel olur. Diğer türlü anlaması zor oluyor.
Ekleme: Yöntemlerin kötülüğü açısından gidecekseniz Soul Society yine suçlu. Soul Society’nin varlığı İlk Günah denilen bir mevzu üstüne kurulu. Şu yazımdaki İlk Günah başlığı altında bunu anlattım. Ancak şunu da belirteyim, Kendi Dünyandan Korkamazsın light novel’ındaki bilgiler sonrası bu yazımdaki kimi önemli noktalar (örn. Hollow’larla ilgili kısım) geçerliliğini yitirdi (tabi light novel’lar ile beraber ele alındığında, yoksa manga tek başına yine bu yoruma el veriyor).